Quidditch

bezczelna.

Quidditch (czyt. kłidicz) – fikcyjna gra sportowa, stworzona przez J. K.
Rowling, pojawiająca się w cyklu powieści o Harrym Potterze.

Reguły gry

Quidditch jest najbardziej znaną czarodziejską dyscypliną sportową na
świecie. Biorą w niej udział dwie drużyny, w każdej znajduje się siedmiu
graczy:

* obrońca (pilnujący słupków bramkowych),
* trójka ścigających (grająca kaflem, zdobywająca punkty),
* dwójka pałkarzy (chroniąca innych zawodników przed tłuczkami),
* szukający (mający znaleźć i złapać znicza, co kończy mecz),

którzy grają czterema piłkami:

* kaflem (czerwona, owalna piłka, podawana przez ścigających),
* dwoma tłuczkami (czarne i ciężkie, starające się strącić jak
największą liczbę zawodników z obu drużyn),
* złotym zniczem (mała, złota, uskrzydlona kulka, bardzo trudna do
złapania).

Boisko do quidditcha ma owalny kształt. W obu jego końcach umieszczone
są słupki bramkowe: trzy tyczki zwieńczone obręczami, przez które
ścigający przerzucają kafla. Słupków bramkowych pilnuje obrońca. Na
boisku znajdują się także pałkarze, odbijający tłuczki i starający się nie
dopuścić do tego, aby wyrządziły krzywdę zawodnikom z ich drużyny.
Ostatnim zawodnikiem jest szukający, który ma najtrudniejsze zadanie –
musi odszukać złotego znicza spośród zamieszania, jakie panuje na
boisku, i złapać go, co kończy mecz. Za złapanie znicza drużyna otrzymuje
sto pięćdziesiąt punktów, co przeważnie przechyla szalę zwycięstwa na jej
korzyść (choć nie zawsze jest to regułą). Złapanie znicza jest bardzo
trudne, jednak dopóki nie zostanie złapany, mecz musi trwać. Najdłuższy
odnotowany dotąd mecz quidditcha trwał trzy miesiące.

Sprzęt do gry

Istnieje kilka firm, produkujących miotły, zaprojektowane specjalnie do
gry w quidditcha. Dziś najważniejszymi dla zawodników miotłami są
Nimbusy (najnowszy model: Nimbus 2001) oraz Błyskawice. Ze starszych
modeli można wymienić: Dębowy Grom 79, Księżycowa Brzytwa, Srebrna
strzała, Zamiatacz jedynka, Kometa 140, Świetlista smuga, Migdrąg,
Spadająca gwiazda i Nimbusy (1000, 1001, 1500, 1700)

Mistrzostwa świata w quidditchu

Podczas finału mistrzostw świata w 1994 roku w meczu Irlandia - Bułgaria
(Harry Potter i Czara Ognia) bułgarski zawodnik, Wiktor Krum, złapał
znicz, jednak wygrała drużyna irlandzka.
W quidditchu istnieje kilkanaście rodzajów kombinacji stosowanych przez
zawodników, najważniejszymi z nich są zwód Wrońskiego (po raz pierwszy
wykonany przez polskiego gracza Goblinów z Grodziska, Józefa
Wrońskiego) i głowa jastrzębia.

Historia sportu

Podwaliny pod quidditcha pojawiły się w XI wieku. Czarownica z bagien w
okolicach Queerditch Marsh obserwowała grupę czarodziejów, latających
na miotłach i grających stworzoną przez siebie piłką. Z czasem
udoskonalali swoją grę, dodając kolejne piłki. Zapewne to od nazwy
miejscowości wzięła się nazwa gry.
Od tego czasu quidditch się rozwijał, bez wątpienia najważniejsze było
pojawienie się złotego znicza. Pierwsze mistrzostwa świata w quidditchu
odbyły się w XV wieku. W ich trakcie wykorzystano wszystkie
siedemdziesiąt dotychczas spisanych rodzajów fauli, z których większość
dziś nie jest już możliwa, ponieważ potrzebne jest do nich użycie różdżki.

Quidditch w Polsce

W książce "Quidditch przez wieki" wspomniana jest jedna polska drużyna:
Gobliny z Grodziska. Wiadomo, że Polska reprezentacja grała na
mistrzostwach świata w 1994 (m.in. mecz z Irlandią) Słynii gracze z Polski:
Józef Wroński- szukający wymyślił zwód Wrońskiego gracz Goblinów;
Władysław Zamojski- ścigający gracz Goblinów grał przeciwko Irlandii.