holly

Gość

Szesnaście z hakiem lat temu styczniowego przedpołudnia we Wrocławiu na świat przyszedł rozwrzeszczany bachor. Anna Natalia. Mniej oryginalnego imienia wymyślić się chyba nie dało. Z czasem większość normalnych dzieci wyrasta zarówno z bycia rozwrzeszczanymi jak i z bycia bachorami. Mi zostały obie te cechy. Pewnie dlatego, że jestem jedynaczką. Rozpieszczoną. Ot tak. Pod sufitem mam nierówno i się tym szczycę. Jestem pełna skrajności, więc jakiekolwiek wymienianie cech mojego charakteru nie ma sensu, gdyż potrafia sie one zmienić na zupełnie przeciwstawne, kiedy mi się odwidzi. Mój charakter reaguje na zmiany pogody, fazy księżyca, otoczenie, obejrzane filmy, przeczytane książki i inne bliżej niezidentyfikowane czynniki. Taka ze mnie schizoidalna istota, w której siedzi pięćset róznych osobowości. Skromna raczej nie jestem i kiedy coś zrobię dobrze, lubię sie tym chwalić. Aczkolwiek jestem swoim najostrzejszym krytykiem.
I proszę. Macie dowód na to, żem pełna skrajności.
Jedyne, co jest we mnie stałe to pieprznięty wieczny optymizm i wiara, że za każdą chmurką kryje się słońce, a świat jest dobry, różowy i pełen cukierków wiszących z drzewa. Ach. No i dość ironiczne poczucie humoru oraz szczerość. Nie cierpię pozerstwa. Wr.
Tyle.